Σε αγαπώ!

Μόλις είχα τελειώσει ένα μικρό κείμενο. Το διάβασα, το ξαναδιάβασα, και ύστερα πάτησα το "enter". Με λίγη αδημονία περίμενα να δω τι θα έφερνε μπροστά μου η φωτεινή οθόνη του κινητού μου.

Χαμογέλασα, ευχαριστημένος, βλέποντας τα πολύχρωμα pixels να σχηματίζουν εικόνες και λέξεις.

Ήταν σαν να έπαιρνα απάντηση στη δική μου σκέψη, μια έμμεση συμμετοχή στην προσωπική μου δημιουργία.

Έμεινα εκεί για λίγο, κοιτώντας ακίνητος. Κι όσο τα μάτια μου παρέμεναν σταθερά, τόσο μεγαλύτερη κίνηση ένιωθα στον κόσμο των pixels μπροστά μου.

Όμως μια άλλη κίνηση, πιο αληθινή, τράβηξε την προσοχή μου.

Ήταν το άλλο μου μισό. Μετά σχεδόν πενήντα χρόνια μαζί, είχε γίνει ένα με εμένα.

Κάτι ευχάριστο έβλεπε στη δική της μικρή οθόνη.

Χαμογελούσε. Κι όσο την παρατηρούσα, χαμογέλασα κι εγώ. Ήταν η χαρά της δική μου χαρά.

Οι μνήμες ξεδιπλώθηκαν μπροστά μου με στιγμές από την κοινή μας ζωή. Γεμάτος σκέψεις έμπρακτης ζωής, έκλεισα το κινητό, το άφησα στο τραπεζάκι με την οθόνη σκοτεινή και την κοίταζα.

Γύρισε προς το μέρος μου. Τα μάτια της συνάντησαν το βλέμμα μου, που μάλλον της φάνηκε επίμονο.

Τα όμορφα της χαρακτηριστικά, σχημάτισαν γκριμάτσα απορίας.

Χαμογέλασα!

Γεμάτος από την μορφή της και τις μνήμες μας. Ψιθύρισα:

— Σε αγαπώ!

Η απορία έγινε χαμόγελο πλατύ. Άφησε το κινητό δίπλα της, ανοιχτό, όπως το συνηθίζει, και τέντωσε τον λαιμό της να φτάσει τα χείλη, που μόλις της είχαν πει την ωραιότερη λέξη που μπορεί να πει άνθρωπος σε άνθρωπο:

— Σε αγαπώ.

Έσκυψα κοντά της, κι αφού έκλεισα πρώτα το φωτισμένο μάτι της οθόνης της, με τα δυο μου χέρια έπιασα απαλά το πρόσωπό της, και μοιραστήκαμε όση αγάπη μπορεί να χωρέσει σε ένα συνεχές φιλί.

...

Αν τα μάτια σου βλέπουν αυτές τις γραμμές, αν τα λόγια που διαβάζεις σου φέρουν σκέψεις, ίσως και μικρή ζεστασιά, κάνε κάτι, τώρα!

Κλείσε την οθόνη του κινητού σου κι άφησέ το στο τραπέζι.

Κοίταξε τον άνθρωπο που είναι δίπλα σου. Είτε είναι γονείς, αδέρφια, φίλοι, παιδιά, είτε ο έρωτας της ζωής σου, όλοι περιμένουν να ακούσουν την ίδια λέξη:

"Σ' αγαπώ."

Χρόνια Πολλά,

Καλή Χρονιά,

κι ας θυμόμαστε πως η ζωή, σαν μια πίτα, αξίζει να μοιράζεται με αυτούς που αγαπάμε αληθινά!

Επιστροφή στην αρχική σελίδα!